Vancouver

Dinsdag 28 augustus, op het programma stond vandaag ons vertrek uit Victoria naar de volgende bestemming Vancouver. Tevens onze laatste stop. Hiervandaan vertrekken we weer naar huis. We hadden van tevoren al een plaats gereserveerd op de ferry van Victoria Swartz Bay naar Vancouver Tsawwassen, want, zo hadden we begrepen, in de zomermaanden was het altijd heel druk op de ferry. Na rustig opgestaan te hebben eerst maar op ons gemak ontbijten. De ferry stond om 13.00 uur gepland en het was ongeveer een uurtje rijden vanaf het hotel, dus we hadden alle tijd. Uiteindelijk waren we er al om 11.50, waarop de mevrouw van het inchecken bij de ferry zei, do you wanne try. Wij wisten niet wat ze bedoelde, maar zeiden maar ‘ja’. Oke, we moesten in line 7 gaan staan, aldus gedaan. Nog geen 5 minuten later gingen de auto‘s voor ons rijden en bij het oprijden van de ferry bleek dat deze al bijna helemaal vol te staan met auto’s en op het moment van uitstappen (je moet de auto verlaten als de ferry gaat varen) was de deur achter ons al gesloten en vertrok de ferry al. Het bleek dat we op de ferry van 12.00 uur zaten en dat de mevrouw van het inchecken dus bedoelde of we wilden proberen deze ferry nog te halen. Een meevaller, want nu waren we toch een uurtje vroeger in Vancouver. 

Na een prachtige vaartocht, het was helder weer, kwamen we om 13.30 uur aan in Vancouver. Het uitrijden op de ferry gaat allemaal heel snel. Uiteindelijk op weg naar ons laatste hotel, het Fairmont Waterfront. Van te voren had ik al tegen Jan gezegd dat hij niet te hoge verwachtingen over het uitzicht moest hebben, want ik had de goedkoopste kamer geboekt :) Onze eerste indruk was, dat Vancouver echt een totaal andere stad was dan Victoria, heel druk en kriebelig. Zeker met de auto was het niet prettig rijden. Deze zouden we ook na het inchecken weer gaan inleveren bij het vliegveld. De laatste dagen, zo hadden we ingeschat, zouden we de auto niet nodig hebben in Vancouver. Daarnaast was het parkeren schreeuwend duur in Vancouver. Zo rond 15.00 uur waren we bij ons hotel (wel eerst verkeerd gereden, want we stonden een verdieping te laag :)). Toen we voor ons hotel parkeerden werden we vriendelijk welkom geheten door een ontvangstteam van het hotel. Onze koffers werden door hen uitgeladen en ook de auto werd even een stukje verderop geparkeerd door hen, zodat wij konden inchecken en onze koffers naar de hotelkamer konden brengen. Een uiterst vriendelijke receptionist stond mij te woord en gaf aan dat we een kamer hadden op de 21e verdieping met uitzicht op de haven. Nou dat was nog eens een meevaller. De ‘bellboy’ bracht onze koffers naar de kamer, wat een luxe.  Na op onze kamer geïnspecteerd te hebben en genoten te hebben van ons schitterende uitzicht snel terug naar de auto om deze weg te brengen. Deze stond perfect voor ons geparkeerd en we konden snel weg. Het vliegveld lag ongeveer op 35 minuten rijden van ons hotel. Ook op de weg hiernaar toe het lastig rijden, wat waren we blij dat we onze auto niet hoefden te gebruiken, want wat was het druk. Het inleveren van de auto verliep vlotjes en al snel konden we terug naar ons hotel met de trein, want er was een vlotte verbinding tussen het vliegveld en downtown Vancouver. Het eindstation van de trein was slechts een paar minuten bij ons hotel vandaan. 

Voordat we de de trein terugnamen, zijn we, op mijn verzoek eerst nog een bezoek gaan brengen aan het outletcentrum, waar je met de trein gratis naar toe kan gaan. Het ligt twee stops van het vliegveld vandaan dus tja waarom niet. Zo gezegd zo gedaan. Helaas viel het centrum tegen, het leek erg gericht op de vele chinezen die een bezoek brengen aan Canada. Dus we hebben er niets gekocht. Jan ook weer blij. De trein terug verliep vlotjes en tijdens de reis nog even gesproken met een Nederlandse jongen die voor twee jaar in Vancouver aan het werk was. Hij gaf ons nog wat handige tips. Na ‘s avonds onze koffers helemaal uitgepakt te hebben, het moest namelijk allemaal wat gereorganiseerd worden na 3 weken uit de koffer te hebben geleefd, gedoucht en op weg naar een restaurant. Dat vonden we dichtbij, het was wederom een Engelse pub, waar we heerlijk gegeten hebben. 

De volgende dag stond shoppen op het programma. Dat had ik nog niet veel kunnen doen, dus dat moest nu eerst maar eens gebeuren. De dag begon met regen, voor het eerst in onze vakantie. Maar we startten met een bezoek aan een van de nieuwste attracties van Vancouver: Fly-over Canada. Een spectaculaire 4D-multimediashow waarin we Canada vanuit vogelperspectief zouden ervaren. En het was een geweldige ervaring, compleet met mist, wind en bewegende stoelen. Ik had het niet willen missen, maar was wel blij dat het niet zo lang duurde want ik begon een beetje misselijk te worden van de beelden. 

Daarna op naar het winkelgebied. Robson Square en de Granville Mall vormen het hart van het winkelgebied zo hadden we gelezen. Dus op naar Robson Street. Ik kon mijn hart ophalen. Eerst naar Victoria Secret, daar ben ik uitstekend geslaagd. Jan had het intussen wel een beetje gehad en had bovendien honger, dus op naar een foodcourt. Er zat er een onder ons hotel, dus dat was mooi. Hier hebben we een heerlijke salade gegeten. Die kon je zelf samenstellen, dus voor ieder wat wils. Hierna weer de stad in, ik wilde nog graag naar Michael Kors. Ik had gezien dat de prijzen nogal wat scheelde met Nederland, dus ja, daar moest ik toch even gaan kijken. En ook dat lukte, een prachtige rugzak. Ik was klaar :) Jan opgelucht. Daarna nog wat rondgewandeld, veel hoge gebouwen met bloemen, bomen en watervallen aangelegde pleinen. Hierna terug naar ons hotel en ‘s avonds weer gegeten in dezelfde Engelse pub. 

De volgende dag besloten we om ook hier maar eens Vancouver op de fiets te gaan verkennen. Bij de ’bellboy’ van het hotel konden we fietsen van het hotel krijgen, gratis. Daar houden we van :) Hartstikke goede fietsen en zo vertelde de bellboy er was een heel fietspad uitgezet, langs de haven naar het Stanley park. Aldus vertrokken wij op de fiets naar het Stanley Park. Langs de haven, het Harbour Green Park, Devonian Harbour Park naar Stanley Park. We waren niet de enige, het was een drukte van belang, maar zeker de moeite waard. Ook nu kregen we een totaal andere indruk van Vancouver. We genoten ook deze keer weer van de fietstocht. Omdat we ‘s avonds een etentje met Daan (de broer van Martje) en zijn vrouw Joeleen op het programma hadden staan, waren we weer een beetje op tijd in het hotel. We moesten namelijk met de seabus naar Noord Vancouver en we wilden op tijd gaan om zeker te weten dat we op tijd aan de overkant zouden zijn. Voor nog geen CAD 5,— konden we met de ferry (seabus) naar de overkant. We hadden om 19.00 uur afgesproken bij restaurant Tap en Barrels. Het werd een gezellig en bijzonder etentje. Want hoe speciaal is het om elkaar na zo’n lange tijd te zien en spreken in Vancouver. Wat was het leuk! We verraste Daan nog met kleurenhagel en drop uit Nederland. Hij was er erg blij mee. 

Hierna terug naar ons hotel, de volgende dag zouden we weer naar Nederland vertrekken. Onze reis door West-Canada zat er op. Wat was het een top vakantie. Een om nooit te vergeten. Wat een prachtig land, met adembenemende natuur, beleefde mensen.