Reis naar het Noorden van Canada en de Inside Passage

Op zondag 19 augustus zijn we naar ons meeste noordelijke bestemming gereden, Prince Rupert. Dit plaatsje ligt ongeveer 30 km van de grens met Alaska. We vertrekken vroeg, al om 08.30 uur, want we hebben een lange reis voor de boeg, zo’n 715 km en we willen onderweg nog een aantal keren stoppen om bezienswaardigheden te bezoeken.

Na een heerlijk ontbijtje, gaan we op weg. We waren al gewaarschuwd dat we tot het plaatsje Smithers slecht zicht zouden hebben door de rook. Helaas was dat ook zo, maar dit was ook het meest oninteressante gedeelte van de reis, veel weilanden met weinig natuurschoon. Vlak voor Smithers begint het mooi te worden, veel uitgestrekte meren met bosgebieden. In het plaatsje Smithers hebben we een stop gemaakt om te lunchen, bij de MacDonalds :(, maar ach het was voor de eerste keer en we hadden even internet. De volgende stop was bij Moricetown, in de kloof van de Bulkley River zouden er misschien indianen bezig zijn met zalmvangst. Helaas was dat niet het geval, maar het was wel een indrukwekkende kloof. Hierna op naar Old Hazelton, hiervoor moesten we een stukje van de weg af, maar het zou de moeite waard zijn om daar het Ksan Indian Village te bezoeken. Dit is een gereconstrueerd indiaans dorp met karakteristieke plankenhuizen van verschillende clans en een groot aantal totempalen. De weg er naar toe was eigenlijk interessanter met een indrukwekkend landschap en we moesten de smalle Hagwilget Bridge over, die een kloof van 80 meter overbrugt. Het dorp zelf viel tegen, wel mooi, maar verder niet veel te zien als zeven geconstrueerde huizen.

Hierna terug naar de Highway om onze weg te vervolgen. Vanaf het plaatsje Kitwanga begint het mooiste gedeelte van de route. We volgen de Skeena-Queen River, welke in zijn benedenloop ruim 2 km breed is. Deze ongeveer 150 km lange weg behoort tot de mooiste van British Columbia. Dat is echt niet te veel gezegd, prachtig natuurschoon, adembenemend weer. Wat is het toch een prachtig land. We genieten echt, af en toe stappen we uit om even rustig van de omgeving te kunnen genieten. Dat is helaas niet altijd even gemakkelijk want er zijn weinig mogelijkheden om te parkeren. Uiteindelijk arriveren we rond half zeven in ons hotel in Prince Rupert. De kamer was de kleinste tot nu toe, slechts 24 m2, maar het uitzicht was werkelijk prachtig, echt fantastisch. Daarna heerlijk gegeten in het restaurant van het hotel, we hadden een tafeltje aan het raam en we zagen dat er zeerobben gevoederd werden, heel speciaal.

De volgende dag maandag 20 augustus hebben we het plaatsje Prince Rupert verkend. We begonnen met een wandeling langs de waterkant, waar schilderachtige gebouwen staan, de meeste zijn gebouwd op stelten boven het water. Daarna naar het Museum of Nothern British Columbia, die zou echt de moeite waard zijn. Maar zoals zo vaak in Canada, stelt ook dit museum weinig voor. Het is wel interessant, maar in Nederland zijn toch iets anders gewend van een museum. Met een half uurtje, maximaal een uur, heb je het museum wel gehad.

‘S middags nog even naar Port Edward geweest, dit ligt op ongeveer 20 km. Van Prince Rupert. Al met al een fijne dag, met wederom prachtig weer en geen last van de rook. Hierna onze koffers wat gereorganiseerd, want dinsdag moeten we ons al vroeg melden bij de haven voor ons vertrek met de ferry naar Vancouver Island, een bootreis van ongeveer 15 uur door de Inside Passage. Daarna zouden we een nacht in Port Hardy blijven slapen. Door ervoor te zorgen dat alle benodigdheden voor deze nacht in het kleine koffertje zat, konden we de grote koffers in de auto laten liggen.

Na een slechte nacht, toch onrustig omdat we ons al zo vroeg moesten melden bij de haven. Maar enfin we waren op tijd, en om 05.30 uur konden we na onze papieren te hebben ingeleverd en een check op onze persoonsgegevens parkeren op het terrein. Om 06.00 uur precies konden we de auto de ferry oprijden, wel een bijzondere ervaring. Er kunnen zo’n 130  auto’s op de ferry een enorm grote boot. Door met de de ferry naar Vancouver Island te varen besparen we vele honderden kilometers en deze boottocht door de Inside Passage zou een mooie natuurervaring zijn. De boottocht van Prince Rupert naar Port Hardy met de Northern Expedition ferry duurt ongeveer 15 uur over zo’n 450 km. Wij hadden stoelen in de Aurora Lounge gereserveerd. Ik had gelezen dat je vanuit de Lounge het beste zicht had op alle mooie natuur die we te zien zouden krijgen. Nou het was inderdaad de beste ruimte, voorin de boot en aan alle kanten ramen, de stoelen zien er uit als businessclass stoelen in het vliegtuig. Helaas begon deze dag met mist, die pas na zo’n 2,5 uur oploste. Van het eerste gedeelte hebben we dus niet veel gezien, daarna klaarde het op en kregen we prachtige natuur te zien, onroerend mooi. Vanaf een uur of drie werd het zicht slechter door de rook. Heel jammer, maar dit was ook het meest oninteressante deel van de reis, dus niet zo erg. De ferry is enorm met restaurants, cabines en een cadeauwinkel. Dus je verveelt je niet gauw. Daarnaast was het lekker om af en toe in onze luie stoel in de lounge te zitten lezen of slapen :). De laatste 3 uur van de reis waren niet fijn, de zee was ruw en het schip ging behoorlijk heen en weer. Jan werd er misselijk van en liet meteen weten dat hij nooit, echt nooit een cruise zou gaan maken, zoveel was hem wel duidelijk geworden.

Uiteindelijk kwamen we om 23.30 uur aan in Port Hardy, een plaats op het meest noordelijke puntje van Vancouver Island. We konden snel van boord en zijn gelijk naar ons hotel gereden, want we waren behoorlijk moe.